تأثیر گرسنگی کوتاه مدت در خلال فاز لوتئال بر قطر و تعداد فولیکول تخمدانی، اندازه جسم زرد، هورمون های استروئیدی و برخی از هورمون های متابولیک در تلیسه های شیری هلشتاین

این مطالعه به منظور بررسی اثر گرسنگی کوتاه مدت در فاز لوتئال بر قطر و تعداد فولیکول، اندازه جسم زرد، هورمون های استروئیدی و برخی از هورمون های متابولیکی در تلیسه انجام شد. در این مطالعه 60 رأس تلیسه هلشتاین با سن و وزن یکسان بطور کاملا تصادفی به دو گروه 30 رأسی تیمار و کنترل تقسیم بندی شدند. پس از همزمان سازی سیکل فحلی با ورود تلیسه ها به فاز لوتئال، گروه کنترل جیره تنظیم شده بر اساس nrc را روزانه در دو وعده و گروه تیمار همان جیره را یک وعده برای 12 روز (جهت گرسنگی کوتاه مدت در مدت زمان فاز لوتئال) دریافت کردند. جهت بررسی تعداد و اندازه فولیکول با مشاهده فحلی و جهت تعیین قطر جسم زرد به صورت یک روز در میان، 30 ساعت پس از اتمام فحلی، تخمدان ها مورد سونوگرافی قرار گرفتند. هورمون استروژن در فاز فولیکولار و هورمون پروژسترون در فاز لوتئال بصورت یک روز در میان، ارزیابی شدند. گلوکز در دوران گرسنگی به فاصله 5 روز، هورمون رشد در انتهای فاز فولیکولار و igf1 در اواسط فاز لوتئال ارزیابی شد. نتایج تحقیق نشان داد که تعداد فولیکول ها و اندازه جسم زرد در تخمدان سمت چپ، هورمون پروژسترون و igf1 در گروه تیمار دارای افزایش معنی داری (05/0 > p) در مقایسه با گروه کنترل می باشند. اندازه فولیکول و هورمون های استروژن و رشد، تفاوت آماری معنی داری نداشتند. گلوکز در نوبت اول نمونه گیری دارای افزایش معنی داری (05/0 > p) در گروه تیمار بود. میانگین تعداد تلقیح منجر به آبستنی در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود. در کل نتیجه گیری می شود که گرسنگی کوتاه مدت بر روی تولید مثل تلیسه تأثیر گذار می باشد.